22 februari, buiten regent het een beetje...
De dag begon met een wandeling naar het Colosseum samen met de leerlingen van Klassieke talen.
De eerste indruk was dat je je ogen niet van dat kolossale bouwwerk kon afhouden. Wij vonden het een mooi theater. In de les hadden we geleerd over de architectuur van het Colosseum, de bogen, de zuilen die van onder naar boven eerst Dorisch dan Ionisch en tenslotte Korintisch werden. In het gebouw kregen we een goede indruk hoe het vroeger moet hebben uitgezien. Nu is het een gerestaureerde ruïne, maar vroeger waren er tribunes en een vlakke vloer met daaronder de ruimtes voor gladiatoren en kooien met wilde dieren.
Vroeger werd het Colosseum gebruikt voor gladiatorengevechten, in de middag kwamen de executies van Christenen en misdadigers en daarna vaak gevechten met verschillende wapens.
Na dit bezoek liepen we naar de typemachine. Dat is de bijnaam van het monument voor koning Victor Emanuel II dat met zijn 160 traptreden net lijkt op een typemachine. Daar is ook het graf voor de onbekende soldaat dat bewaakt wordt door twee militairen met volle bewapening.
En toen begon het te regenen, en te regenen
In de kerk van Santo Bambino hebben we naar goed gebruik onze wensen over een goede afloop van ons eindexamen opgeschreven en achtergelaten in de postbak van Santo Bambino. Met het oplopen van 124 trapteden raakten we hier bijna de tel kwijt.
Het volgende station op onze weg was de Villa Borghese. Van Bernini, de beeldhouwer en architect zagen we beelden van Daphne en Apollo.
Kiki en Isa, foto’s Ella
Het programma Klassieke talen op 22 februari
Senaat en spelen
Na een royaal en dit maal afwisselend ontbijt hebben we ons avontuur voortgezet richting het hart van de Eeuwige Stad: het Forum, het politiek en economisch centrum van het Oude Rome, en het Colosseum, waar de Romeinen een "dagje uit" gingen voor brood en spelen, vaak met een gewelddadig einde. Als eerste stond het Colosseum op het menu; en het was zeer zeker geen bijgerecht. Een machtig mooie constructie die haar naam zeer zeker eer aan doet. Een geweldige ervaring en een aantal souvenirs rijker, hebben we onze weg vervolgd naar het Forum Romanum. Waar zich eens de meest bloedige taferelen afspeelden, werd een aantal honderd meter verder vergaderd over vrede en bestuur. Zeer zeker beschrijft dit maar al te goed hoe het leven van de Romeinen eruit zag: geweld en vrede naast elkaar. De Capitolijnse Musea toonden een aantal bijzondere vondsten uit de Klassieke Oudheid en daarna, veelal zonder vitrine eromheen, dus als het ware om aan te raken (niet toegestaan!). Een bezoek aan de Spaanse Trappen maakte een goede indruk en een heus winkelwalhalla was voor velen een traktatie. Een bezoek aan een voor onze smaak zeer mooi Italiaans restaurant en een goedkoop metroritje terug was een goed einde voor deze regenachtige donderdag in de Urbs Aeterna.
Mickey