Tumult in Tivoli
Onze derde dag in Rome. Na een wederom stevig ontbijt werden de groepen in tweeën gedeeld: kunst ging naar EUR en wij, de klassieken, gingen op weg naar Tivoli. Na een stuk reizen met metro, trein en bus kwamen we aan bij Villa Hadriana. Daar hebben we genoten van de oude Romeinse resten en alle grootsheid die dit keizerverblijf uitstraalt.
De zachte zwerfkatten gaven een extra leuke sfeer. Vervolgens spanning en sensatie: de bus die op dat moment voor de laatste keer vandaag zou komen reed aan onze neus voorbij. Gelukkig voor ons kwam er een extra bus en hoefden we niet de zeven kilometer langs de grote weg te lopen. We kwamen aan bij Villa d’Este, waar de zon heerlijk scheen en we de glinsterende fonteinen bewonderden.
Als afsluiting van de dag namen we de trein terug naar Rome.
Frédérique, Mickey, Iris, Eva
EUR, een twintigste eeuwse verrassing
Vandaag hebben we met de kunstgroep van een gezellig negental personen twee kerkjes bezocht dichtbij ons hotel, de een heel uitbundig en de ander veel rustiger en met minder details, waardoor je het verschil tussen de kunststromingen en stijlen erg goed kan zien, vooral omdat ze direct naast elkaar liggen en dezelfde afmetingen en vormen hebben. Vervolgens zijn we met de metro naar EUR gegaan. Dit vonden we best apart, want toen we er rondliepen leek het niks op het oude historische Rome, maar vooral op nieuwbouw, waardoor we ons afvroegen waarom we er naartoe gingen. Daar staan gebouwen uit de 20ste eeuw die qua stijl lijken op die van de Romeinen.
Dit had te maken met de dictator Mussolini die in die tijd een groot rijk van Italië wilde maken en daarvoor heel veel afkeek van de Romeinen om te laten zien: “dit rijk was ooit het grootst en dat zal het nu weer worden”. Veel is er nooit van verwezenlijkt, omdat de tweede wereldoorlog in die tijd in volle gang was. We hebben hierdoor in EUR goed kunnen zien dat de Romeinse architectuur/bouwkunst tegenwoordig vaker gebruikt wordt dan we hadden verwacht
Enola en Lynn H5 kunst